همانطور که مستحضرید یکی از روش های سریع ضدعفونی کردن فضای فیزیکی در دنیای امروز در معرض تابش فرابنفش  قرار دادن جسم یا فضای فیزیکی می باشد یکی از بزرگترین دغدغه های استفاده از این نوع ضدعفونی کنندگی عدم اطمینان از تحت تابش قرار گرفتن بخشی از فضا و یا جسم مورد نظر می باشد در این طرح سعی شده است با طراحی اندیکاتوری که در محل به عنوان نشانگر انجام ضدعفونی کنندگی قرار می گیرد استفاده شود و این اندیکاتور با تغییر رنگ می تواند به سادگی دلیل اثبات تابش و انجام ضدعفونی کنندگی در محیط و یا جسم مطلوب باشد.

اندیکاتورهای UVC نشانگرهایی هستند که بر اساس  تابش نامرئی UV-C که به یک سطح می رسد تغییر رنگ می دهند. تغییر رنگ به کاربران کمک می کند تا ببینند آیا سطوح انرژی کافی برای کشتن یا غیرفعال کردن میکروارگانیسم شامل ویروس ها، باکتری ها، برخی قارچ‌ها و … دریافت کرده اند یا خیر. اندیکاتورهای UVC حصول اطمینان به کاربر در جهت انجام صحیح ضدعفونی کنندگی می دهد. در گذشته کلیه امور مربوط به اثبات استریلیزاسیون توسط اندیکاتورهای اتوکلاو انجام می پذیرفت، اما برای اثربخشی ضدعفونی محیط اندیکاتوری وجود نداشت که در این طرح سعی بر تولید این محصول گردیده است. که با تغییر ماهیت شیمیایی ماده بر اثر تابش پرتو فرابنفش سبب ایجاد تغییر رنگ و اثبات اثر بخشی تابش پرتو فرابنفش می گردد.

اندیکاتورهای UVC جزء ضروری ضدعفونی موفق با اشعه ماوراء بنفش هستند، زیرا آنها سه حوزه کلیدی را تأیید می کنند:

 اثربخشی (Effectiveness) اندیکاتورهای UVC به شما شواهد قابل مشاهده را نمایش می دهند که نشان می دهد دستگاه شما واقعاً UV-C ساطع می کند.

 بهره وری (Efficiency) اندیکاتورهای UVC به شما این امکان را می دهند که ببینید چه زمانی میزان نور نامرئی مورد نظر را به سطوح مختلف اطراف یک اتاق یا روی اشیاء داخل یک محفظه جهت ضد عفونی کردن نیاز دارید.

 ایمنی (Safety) اندیکاتورهای UVC به شما نشان می‌دهند، که تابش UV-C در کجا گسترش می‌یابد تا بتوانید از قرار گرفتن در معرض ناخواسته انسان یا حیوانات جلوگیری کنید.

UV-C بخشی از طیف نامرئی فرابنفش با طول موج در محدوده 200 تا 280 نانومتر (nm) است.UV-C طول موجیست که ثابت شده، بیشترین تاثیر برای ضدعفونی محیط را دارد. تابش نور UV-C به طور طبیعی توسط خورشـید تولیـد می شود، این تابـش نامرئی توسط لایــه اوزون جذب می شود، بنابراین مانند UV-A و UV-B به سطح زمین نمی رسد. به منظور استفاده از UV-C برای ضدعفونی محیط،  از لامپ های بخار جیوه کم فشار، LED های UVC به طور مصنوعی استفاده می کنند. بیشتر نورهای UV طبیعی توسط خورشید تولید می شوند که حدود ده درصد نور خورشید UV است و تنها حدود سه تا چهار درصد به جو نفوذ می کند تا به زمین برسد. از تابش UV که به زمین می رسد، 95 درصد UVA و پنج درصد UVB است.

هیچ UVC قابل اندازه گیری از خورشید به سطح زمین نمی رسد. به دلیل حساسیت طیفی DNA، تنها ناحیه UVC خواص میکروب کشی قابل توجهی را نشان می دهد.

  هنـــگامی که میـکروارگانیـسم ها شامــل بـــاکتـری‌ها، ویروس‌ها، برخی قارچ‌ها و … در معرض  تابـش UV-C قرار می گیرند، به ساختار مولکولی (DNA/RNA) میـکروارگانیـسم ها آسیب می رساند، لذا منجر به مرگ سلولی و یا غیرفعال شدن آنها می شود. ضد عفونی UVC چگونه کار می کند؟

همانطور که توسط مطالعات و گزارش های تحقیقاتی متعدد مشهود است، هنگامی که میکروارگانیسم های بیولوژیکی در معرض نور UVC عمیق در محدوده 200 نانومتر تا 300 نانومتر قرار می گیرند، توسط DNA، RNA و پروتئین ها جذب می شوند.

جذب پروتئین ها می تواند منجر به پارگی دیواره های سلولی و مرگ ارگانیسم شود. جذب DNA یا RNA (به ویژه توسط بازهای تیمین) باعث غیرفعال شدن رشته های مارپیچ دوگانه DNA یا RNA از طریق تشکیل دیمرهای تیمین می شود. اگر مقدار کافی از این دایمرها در DNA ایجاد شود، فرآیند همانندسازی DNA مختل می شود و سلول نمی تواند همانندسازی کند.

  هنـــگامی که میـکروارگانیـسم ها شامــل بـــاکتـری‌ها، ویروس‌ها، برخی قارچ‌ها و … در معرض  تابـش UV-C قرار می گیرند، به ساختار مولکولی (DNA/RNA) میـکروارگانیـسم ها آسیب می رساند، لذا منجر به مرگ سلولی و یا غیرفعال شدن آنها می شود. ضد عفونی UVC چگونه کار می کند؟

همانطور که توسط مطالعات و گزارش های تحقیقاتی متعدد مشهود است، هنگامی که میکروارگانیسم های بیولوژیکی در معرض نور UVC عمیق در محدوده 200 نانومتر تا 300 نانومتر قرار می گیرند، توسط DNA، RNA و پروتئین ها جذب می شوند.

جذب پروتئین ها می تواند منجر به پارگی دیواره های سلولی و مرگ ارگانیسم شود. جذب DNA یا RNA (به ویژه توسط بازهای تیمین) باعث غیرفعال شدن رشته های مارپیچ دوگانه DNA یا RNA از طریق تشکیل دیمرهای تیمین می شود. اگر مقدار کافی از این دایمرها در DNA ایجاد شود، فرآیند همانندسازی DNA مختل می شود و سلول نمی تواند همانندسازی کند.

 اهمیت حفظ محیط تمیز و بهداشتی در بیمارستان ها را نمی توان نادیده گرفت. بیمارستان ها مکان هایی هستند که بیماران برای درمان بیماری های خود به آنجا مراجعه می کنند، اما می توانند کانون انتقال عفونت ها و بیماری ها نیز باشند. بنابراین، اتخاذ تمام اقدامات لازم برای اطمینان از ایمن و بهداشتی بودن محیط بیمارستان برای بیماران، کارکنان و بازدیدکنندگان بسیار مهم است. یکی از این معیارها استفاده از کارت های نشانگر UVC است.

 کارت های نشانگر UVC کارت هایی هستند که حاوی یک نشانگر شیمیایی هستند که هنگام قرار گرفتن در معرض اشعه UVC تغییر رنگ می دهد. تابش UVC نوعی از اشعه ماوراء بنفش است که طول موج 254 نانومتر دارد و نشان داده شده است که در از بین بردن باکتری ها، ویروس ها و سایر میکروارگانیسم ها موثر است. کارت های نشانگر UVC برای بررسی اینکه آیا سطوح یک بیمارستان در معرض اشعه UVC کافی برای کشتن میکروارگانیسم ها قرار گرفته اند یا خیر، استفاده می شود.

استفاده از کارت های نشانگر UVC در بیمارستان ها توسط چندین سازمان بین المللی از جمله سازمان بهداشت جهانی (WHO) و مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) توصیه می شود. استفاده از اشعه UVC را به عنوان یک روش ضدعفونی سطوح در محیط‌های مراقبت‌های بهداشتی توصیه می‌کند و CDC همچنین مزایای بالقوه استفاده از اشعه UVC در بیمارستان‌ها را تایید کرده است. اشعه UVC می تواند برای ضد عفونی سطوح مختلف در بیمارستان ها از جمله کف، دیوارها و تجهیزات استفاده شود. با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که اشعه UVC نیز می تواند برای انسان مضر باشد اگر برای مدت طولانی در معرض آن قرار گیرد. بنابراین استفاده از اشعه UVC به صورت کنترل شده و ایمن ضروری است. کارت های نشانگر UVC می توانند به بیمارستان ها کمک کنند تا اطمینان حاصل کنند که اشعه UVC به طور موثر و ایمن استفاده می شود. با استفاده از این کارت ها، بیمارستان ها می توانند بررسی کنند که آیا سطوح در معرض اشعه UVC کافی برای کشتن میکروارگانیسم ها قرار گرفته اند یا خیر. اگر کارت‌ها نشان می‌دهند که سطحی در معرض اشعه UVC کافی قرار نگرفته است، می‌توان اقدامات بیشتری را برای اطمینان از ضدعفونی مناسب سطح انجام داد.

کارت‌های نشانگر UVC همچنین می‌توانند به بیمارستان‌ها در نظارت بر عملکرد سیستم‌های ضدعفونی UVC کمک کنند. از این کارت‌ها می‌توان برای بررسی اینکه آیا لامپ‌های UVC تابش را با طول موج و شدت صحیح ساطع می‌کنند یا خیر، استفاده کرد و همچنین می‌توان از آنها برای اطمینان از توزیع یکنواخت اشعه UVC در سطوح استفاده کرد. علیرغم مزایای بالقوه استفاده از کارت های نشانگرUVC، برخی از بیمارستان ها ممکن است در اتخاذ این فناوری تردید داشته باشند. یکی از نگرانی های بالقوه هزینه کارت ها است، زیرا ممکن است گران¬تر از سایر روش های ضد عفونی باشند. با این حال، هزینه کارت‌های نشانگر UVC باید با هزینه‌های احتمالی عفونت‌های مرتبط با مراقبت‌های بهداشتی سنجیده شود، که می‌تواند قابل توجه باشد. عفونت های مرتبط با مراقبت های بهداشتی می تواند منجر به اقامت طولانی تر در بیمارستان، افزایش هزینه های مراقبت های بهداشتی و حتی مرگ شود.

نگرانی دیگر ممکن است احتمال آسیب اشعه UVC به تجهیزات یا سطوح در بیمارستان باشد. با این حال، اشعه UVC فقط برای موجودات زنده مضر است و در صورت استفاده صحیح بعید است به مواد غیر زنده آسیب برساند. علاوه بر این، از کارت های نشانگر UVC می توان برای اطمینان از عدم استفاده بیش از حد از اشعه UVC استفاده کرد که می تواند به جلوگیری از آسیب به تجهیزات و سطوح کمک کند. در نتیجه، استفاده از کارت‌های نشانگر UVC در بیمارستان‌ها می‌تواند به اطمینان از استفاده مؤثر و ایمن از اشعه UVC برای ضدعفونی سطوح کمک کند. این کارت‌ها می‌توانند به بیمارستان‌ها کمک کنند تا بررسی کنند که آیا سطوح در معرض اشعه UVC کافی برای کشتن میکروارگانیسم‌ها قرار گرفته‌اند یا خیر، و همچنین می‌توان از آنها برای نظارت بر عملکرد سیستم‌های ضدعفونی UVC استفاده کرد. در حالی که ممکن است نگرانی هایی در مورد هزینه و احتمال آسیب وجود داشته باشد، این نگرانی ها باید با هزینه های احتمالی عفونت های مرتبط با مراقبت های بهداشتی سنجیده شود. بنابراین، بیمارستان ها باید استفاده از کارت های نشانگر UVC را به عنوان ابزاری برای اطمینان از پاکیزگی و ایمنی محیط خود در نظر بگیرند.

کارت نشانگر UVC که به عنوان کارت دزیمتر UVC نیز شناخته می شود، کارت یا نوار کوچکی است که حاوی مواد حساس به نور است که به اشعه ماوراء بنفش (UVC) واکنش نشان می دهد. این کارت‌ها معمولاً در مکان‌هایی استفاده می‌شوند که از اشعه UVC برای اهداف ضدعفونی استفاده می‌شود، مانند بیمارستان‌ها، آزمایشگاه‌ها و سایر مراکز مراقبت‌های بهداشتی. کارت نشانگر UVC در محلی که قرار است ضدعفونی شود قرار می گیرد و اشعه UVC باعث تغییر رنگ قابل مشاهده در کارت می شود. درجه تغییر رنگ متناسب با مقدار تابش UVC است که کارت در معرض آن قرار گرفته است و به کاربران امکان می دهد تعیین کنند که آیا دوز کافی از تابش UVC برای از بین بردن موثر عوامل بیماری زا اعمال شده است یا خیر.